صد دانه بپاشیم ز گل دشت
و دمن را 

 ازریشه  بچینیم  علف  هر
ز چمن را

 سرمست  کند بوی گلابش تو
ومن را

پیش قدمش  دود کنیم  مشک
 ختن را

 نوروزبرقص آورد هر توبه
شکن را

 در سفره دل پهن کنیم عشق
وطن  را

عید  است  بیا  تا  که
 بکاریم  چمن را

صد خار  اگربود  براه گل 
 و  سوسن

 آن گل  که دهد مژده ی
 نوروزشما را

 هر گل که در امد ز
دروازه ی نوروز

 قمری   غزل   خواند  و 
بلبل    ترانه

 عید است بیا سبز کنیم
خانه ی خود را